De eerste paar dagen

Hey hallo daar aan de andere kant van de wereld!

Vandaag, 14 juli 2012, met volle koffer vertrokken naar AMS – Schiphol airport. Bij het inchecken gelijk een leuke verrassing: meneer, het vliegtuig is overboekt, wij kunnen u nog niet inchecken... Oke, prima, in het Oranje hotel boekte ik ook wel eens kamers over, en dat kom ook altijd wel goed, dus koffer afgegeven, en na afscheid genomen van mijn ouders, en Grietje die nog even was langs gekomen met Fabienne, snel naar de andere kant van de douane.

Aangekomen bij de gate gingen ze kijken of ik nog mee kon met deze vlucht, of dat ze me zouden omboeken naar een andere vlucht later op de dag. Na een half uurtje kreeg ik de mededeling dat ik toch mee mocht, en met enige vertraging vertrokken vanaf het vliegveld richting Minneapolis, om daar om 15:15 aan te komen (lokale tijd.. de Nederlandse tijd was 22:15).
Bagage in en uitchecken (lastige Amerikanen.. ) en daarna door naar Vancouver!
Bij de gate mij opnieuw moeten inchecken, wat een leuk gesprek opleverde met de dame die mij incheckte: Waar is uw retourticket meneer Verton? Tsjah, die heb ik niet :) Na enig uitleggen dat ik reis op een zogenaamd transit visum, en ik werk voor een cruiseline, mocht ik toch inchecken en wachten op mijn vervolg aansluiting.
Het lijkt wel heel raar, mijn laptop zegt dat het half twaalf 's avonds is, maar buiten staat het zonnetje hoog aan de lucht, mensen allemaal druk en vrolijk, en ik heb nog wel wat uurtjes te gaan :) Gelukkig beschikt mijn hotelkamer over een heerlijk bad, hapje eten en daarna lekker slapen! Om 5:45 gaat de wekker weer...

15 juli
In alle vroegte wakker geworden, maar met een heerlijk uitgeslapen gevoel :) koffer weer inpakken, en daarna met de taxi naar het schip toe. Tegen de tijd dat ik er was, was het schip er nog niet, dus even wachten in de terminal.
Na de zoveelste veiligheidscontrole en bodyscan, eindelijk aan boord!! De Statendam is het oudste schip van de Holland America Line (HAL), maar dat is aan boord niet te zien voor de gasten. Alles ziet er tiptop uit.

Gelijk nadat ik binnen was, moest ik mijn paspoort inleveren, en kreeg ik mijn cabine sleutel. Ik had vervolgens een klein uurtje om uit te rusten/koffer uit te pakken, en moest me toen melden voor de eerste bijeenkomst. Hier kregen we diverse informatie over de verschillende alarmen, en een kaartje met je persoonlijke rol bij een alarm. Laten we maar hopen dat alleen blijft bij trainingen.

Toen naar de frontoffice! Mijn buddy, Jason, ging mij overladen met informatie. Ze hadden voor mij al een map gemaakt, met daarin de hoofd informatie over de cruise die ik de komende tijd steeds ga varen. Eerst een Northbound Cruise van Vancouver naar Seward, en daarna een Southbound Cruise precies de andere kant op. Wel makkelijk om ingewerkt te worden.
Ik heb ook een heel duidelijk rooster voor de eerste week gekregen, met allerlei opdrachten. Zo moet ik over het gehele schip heen, gesprekjes hebben met de diverse managers. Kijken hoeveel namen ik volgende week nog weet...

Om vijf uur gingen de trossen los, en ik ben samen met een collega even naar het dek geweest. Toen ging het echt gebeuren! Heel onrealistisch gevoel, om de komende 6 maanden zo rond te varen over dit gedeelte van de wereld. Maar mijn collega's zijn allemaal heel relax, geven je echt een welkoms gevoel. Altijd fijn.
Mijn dienst op de receptie duurde nog tot half acht, en daarna ben ik mijn bed ingedoken. Ik was kapot van alle informatie, en kon zo mooi wat slaap inhalen.

16 juli:
Vroeg wakker geworden, en vanwege de golven totaal mijn evenwichtsgevoel kwijt toen ik naar de douche wilde lopen. Heerlijk gevoel, maar wel even wennen. Na het ontbijt langs de 'tayler' geweest, die mijn uniformen gaat maken. Ik ben benieuwd, of het beter zit dan het Oranje hotel pakje haha!
De dag begon voor mij met een soort basic safety training. Na dat allerlei officieren hun verhaaltje hebben gedaan, kregen we een korte rondleiding over het schip, waarbij de aandacht lag op brand en ontruimen van het schip. Natuurlijk ook een rondje buitenom het schip gemaakt, en was even lekker om in de frisse lucht te zijn. Vandaag varen wij door Britisch Colombia, tussen Victoria Island en het vaste land van Canada. Echt een prachtig gebied om door heen te varen.
We mogen er extra lang van genieten, want halverwege de middag houdt 1 van de assen van het schip ermee op. De motor kan niet meer zijn vermogen leveren aan 1 van de 2 propellors (heet dat zo bij een schip? :P) Sowieso zouden we vandaag niet aanleggen in een stad, maar het is nog afwachten of wij Ketchikan morgen halen.
Ondertussen kijk ik de hele dag mee met de receptie. Erg frustrerend om alleen te mogen kijken, en nog geen gastcontact te hebben. Maar een beetje meeluisteren, memo's en e-mail lezen enz.

Ik had al eerder gezegt dat de Statendam het oudste beestje is, en dat dat niet te zien is voor gasten. Maar toch merken ze het helaas wel af en toe. Vooral AC (aircondition) en problemen met het toilet komen regelmatig voorbij. Ze zeggen hier ook, dat na dit contract, elk ander schip een eitje is ;)

Mijn bed ligt trouwens heerlijk, en is niet te kort. Ook is het eten hier super. Zelfs versgebakken (vergelijkbaar met Nederlands) brood, dus ik denk niet dat dat een probleem gaat worden hier.

Vanavond de dag even afgesloten in de OB (Officers Bar). Betalen hier aan boord doe je met je Employee ID. Dat is een kaart waar mijn foto en informatie op staat, en dat is gekoppeld aan mijn account aan boord. Eten is gratis, en veel basis drinken ook, maar cola en drank moet je kopen. Is ook verschrikkelijk duur (lees: sarcasme ) Een blikje cola kost $0.50, en een malibu cola $1.20. Een avondje flink los gaan, kost dus geen drol.

17 juli
Helemaal los gaan werd het niet voor mij. Om 7:45 werd ik verwacht. Vandaag namelijk mijn I95 opgehaald. Dit is een document dat eigenlijk mijn paspoort vervangt binnen de USA. Mijn paspoort heb ik namelijk moeten inleveren, maar met dit document en mijn Employee ID, kan ik gewoon overal van boord af.
Gelijk na het bezoek aan dit kantoor, weer terug aan boord gegaan, even gewerkt, en tijdens mijn lunchpauze toch nog maar even van boord af. Frisse lucht mis ik echt op het schip. Ik slaap dan wel boven de waterlijn, maar mijn hut heeft geen raam die open kan.

Vandaag ook mijn eerste drill gehad. Een oefening om het schip te verlaten, indien het alarm hiervoor afgaat. Wel interessant om mee te maken. Werd ons gelijk verteld, dat we de eerste 24 uur op zee, geen water mogen drinken, en niets mogen eten... Hopelijk zal het nooit nodig zijn om in het vlot te moeten stappen. Ons schip heeft trouwens genoeg life rafts mee. Aan beiden kanten van het schip hangen deze natuurlijk, en het is zelfs zo, dat we de helft niet eens nodig hebben. Veel beter geregeld dan bij de Titanic ;)

Mijn dag bestond verder uit veel meekijken, en inwerkpogramma's door werken. Ook moet ik langs alle afdelingen, om met de managers te praten. Even een gezicht krijgen bij de namen die ik voorbij zie komen in de inbox.

Morgen liggen we heel lang in de haven. Vanaf 10:00 – 22:00. Ik heb twee uur lunchpauze en drie uur dinerpauze, dus ik ga sowieso even van boord af. Mijn lichaam moet nog wel even wennen aan de lange dagen. In het Oranje hotel was je dienst toch maximaal 9 uur, met heel af en toe een uitschieter naar 10 uur, maar hier staat mijn gemiddelde van de afgelopen dagen al op 11.45 uur per dag. Je moet er wat voor over hebben om de wereld te zien.

18 juli
Vandaag alweer een paar uurtjes gewerkt, maar in mijn pauze mooi de gelegenheid om even dit verhaal alvast te posten op mijn site. Het hele dagen gevoel is compleet weg, en dat zal ook wel blijven. Het gaat verder compleet goed, en ik heb het goed naar mijn zin.
Ik zal binnenkort ook even het adres van het schip online plaatsen, zodat jullie mij ook per post kunnen bereiken, altijd leuk :) Ik geloof wel, dat de post aardig lang onderweg is.

Wel leuk klusje wat ik vandaag had:
In het Oranje hotel nam de ochtend dienst altijd de post mee als je naar huis ging. Vandaag moest ik de post ook meenemen, maar dan aan land :P Gasten kunnen hun post ook bij de receptie afgeven, en dit gaat dan in de eerst volgende haven op de post. Maar met 629 kamers, is het iets meer post dan ik was gewend

Hoe gaat het verder met jullie? Is de zomer al begonnen in Nederland? Liggen de pepernoten en chocoladeletters alweer in de schappen? :P

Tot in 2013!

Wouter